NEDERLAND – Een Levenscyclusanalyse (LCA) wordt steeds belangrijker voor de kunststofindustrie, mede door de Green Deal van de EU en de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). LCA evalueert de milieueffecten van een product gedurende de gehele levenscyclus, van grondstofwinning tot afvalverwerking.
Dit is relevant voor bedrijven die hun CO2-uitstoot en andere milieu-impact moeten rapporteren. De toenemende verplichtingen leiden tot meer betrokkenheid van softwareontwikkelaars en consultants die LCA-tools ontwikkelen om kosten te verlagen. Dit schrijven Joost Vogtlander en Jan-Henk Welink, TU Delft in Kunststof Magazine.
Misleidende resultaten
LCA’s worden vaak gebruikt voor benchmarking van producten op basis van verschillende indicatoren zoals de carbon footprint, ReCiPe, Environmental Footprint, en eco-costs. Elke indicator heeft zijn eigen focus en beperkingen, bijvoorbeeld de carbon footprint houdt geen rekening met materiaalschaarste. Dit kan tot misleidende resultaten leiden, vooral bij het vergelijken van recyclingmethoden.
Mass Based Approach
Een belangrijk debat binnen de LCA van de kunststofindustrie betreft de ‘Mass Based Approach’ (MBA). Hierbij wordt hernieuwbare olie gemengd met fossiele olie en wordt gecertificeerd dat niet meer biologische producten worden verkocht dan de hernieuwbare input. Dit kan echter tot consumentenbedrog leiden als producten als 100% biologisch worden gepresenteerd, terwijl dit in werkelijkheid niet zo is. De LCA moet transparant, eerlijk en toegankelijk blijven, en zal steeds belangrijker worden in de bedrijfsvoering en innovatie van kunststoffen.
