Samen met bouwketenpartners, zorginstellingen, woningcorporaties en gemeenten werken we aan de strategie circulaire bouwmaterialen Noord-Holland Noord. Deze gezamenlijke strategie is nodig om bouwmaterialen uit sloop weer in de bouwketen te krijgen voor volgende bouwprojecten. Circulair oogsten is daar onderdeel van.
Eind vorig jaar is het traject gestart met het creëren van inzicht in sloop- en nieuwbouwprojecten tot 2030 in de regio. Dit vanuit de gedachte dat afgedankte materialen uit de ene stroom bouwstenen in de andere stroom kunnen worden. Na vier werksessies met betrokken partijen heeft dat geleid tot onder andere een set aan afspraken over circulair slopen (oogsten): een green deal. Even belangrijk is dat er ruim 50 circulaire bouwmateriaalketens zijn geïdentificeerd. Samen willen de partijen dat de geoogste materialen ook in die circulaire bouwmateriaalketens terechtkomen.
Woondeal Noord-Holland Noord
“De ‘green deal circulaire bouwmaterialen NHN’ beoogt drie effecten: alle deelnemende partijen gaan materialen uit gebouwen circulair oogsten. Zij maken inzichtelijk hoeveel vrijkomend materiaal circulair is verwerkt en op welke wijze. En zij delen actief kennis en werken samen in het vormen van circulaire materiaalketens”, somt ketenaanjager circulaire bouw van provincie Noord-Holland, Fanauw Hoppe, op.
Hoe urgent het is om de omslag te maken naar een circulaire manier van bouwen blijkt uit een presentatie over de Woondeal Noord-Holland Noord. Die legt onomwonden de lat naar 40.000 extra nieuwbouwwoningen in de regio tot 2030. Maar deze voorraad moet wel ‘duurzaam en toekomstbestendig’ gebouwd worden. Wat dat onder meer inhoudt, wordt duidelijker als je weet dat in 2030 50% van de woningbouw circulair moet zijn.
“Juridisch zijn er weinig belemmeringen om circulair te ondernemen. Daar vergissen mensen zich weleens in”
Aarzeling
De opgave is dus helder. Maar is dat voor de betrokken partijen ook reden om de green deal in zijn huidige vorm te ondertekenen? Dat is een belangrijke vraag tijdens deze vijfde bijeenkomst, die ditmaal plaatsvond in het gemeentehuis van gemeente Medemblik. Bij een stemming blijkt de basishouding positief. Maar werkelijk je handtekening zetten? Dat leidt bij een aantal tot een aarzeling.
(tekst loopt door onder deze afbeelding)
Die aarzeling heeft vooral te maken met de status van de green deal. Als het een intentieverklaring wordt zullen partijen als gemeenten zich er makkelijker aan verbinden dan als het een verplichtend karakter krijgt. Het legt de kern van het krachtenveld bloot. “Marktpartijen zoeken juist de zekerheid van een bindende afspraak. Dat begrijp ik wel. Met een bindende afspraak wordt het speelveld gelijk, alleen dan kun je een goede circulaire businesscase bouwen. En samen de milieu-impact verbeteren”, vertelt Barbara Harskamp, coördinator Circulair Westfriesland en mede initiatiefnemer van dit traject.
Direct praktisch toepasbaar
Eén ding is zeker, althans volgens de specialisten van CircuLaw die alles weten over wetgeving in relatie tot de circulaire transitie. Er komt een storm aan wetgeving op ons af, met name uit Europa, die circulair bouwen steeds meer gaat afdwingen. Niks doen is geen optie. Sterker nog, partijen die te weinig in beweging komen, worden aangeklaagd. Tijden zijn veranderd. Welke status de green deal ook krijgt, je moet in actie komen. Zo simpel is het.
Eveline Bakker van CircuLaw heeft ook naar de oogstvoorschriften uit de green deal gekeken. “Die zijn in mijn ogen direct praktisch toepasbaar. Je kunt ze als gemeente zo verwerken in een inkoop- of aanbestedingstraject. Sowieso zijn er juridisch weinig belemmeringen om circulair te ondernemen. Daar vergissen mensen zich weleens in.”
